Πώς θα αντιμετωπίσετε μια κρίση πανικού μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα

Το μυστικό βρίσκεται στις σωστές αναπνοές!

Οι κρίσεις πανικού είναι επεισόδια έντονου άγχους που προκαλούν σωματικά συμπτώματα όπως η ταχυπαλμία, η έντονη εφίδρωση, το τρέμουλο, ο πόνος στο στήθος και η ναυτία. Είναι αρκετά τρομακτικές γι’ αυτόν που τις βιώνει, καθώς μπορεί να αισθάνεται σαν να παθαίνει έμφραγμα.

Μια κρίση πανικού μπορεί να κάνει την εμφάνισή της ξαφνικά, χωρίς κάποια προφανή αιτία, ή να είναι αποτέλεσμα του έντονου στρες.

Όταν βρίσκεστε εν μέσω μιας κρίσης πανικού σίγουρα νιώθετε ότι δεν μπορείτε να τη σταματήσετε. Στην πραγματικότητα όμως, αν επιστρατεύσετε όλες σας τις δυνάμεις και εστιάσετε σε ένα πολύ απλό πράγμα, την αναπνοή σας, θα δείτε ότι τα πράγματα θα γίνουν αμέσως καλύτερα.

Συχνά ξεχνάμε πόσο μεγάλη επίδραση έχει η αναπνοή μας στη συνολική λειτουργία του οργανισμού μας. Όταν οι ανάσες μας γίνονται κοφτές και γρήγορες το αίσθημα του άγχους και του πανικού εντείνεται, ενώ αντίθετα όταν προσπαθούμε συνειδητά να επιβραδύνουμε τον ρυθμό εισπνοής και εκπνοής είναι σαν να «διατάζουμε» τους παλμούς μας να πέσουν και το σώμα μας να χαλαρώσει.

Μια τεχνική που ονομάζεται «στρατηγική αναπνοή» (tactical breathing) θα σας βοηθήσει να συγκεντρωθείτε, να ανακτήσετε τον έλεγχο των συναισθημάτων και των σκέψεών σας και να διαχειριστείτε το στρες όταν πραγματικά το έχετε ανάγκη –δηλαδή σε περίπτωση που βρίσκεστε σε κατάσταση πανικού.

Ποια είναι τα 5 «άχρηστα» όργανα που μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτά

Το ανθρώπινο σώμα είναι απίστευτο και μπορεί λειτουργήσει κάτω από διάφορες συνθήκες καθώς, για παράδειγμα, όταν ένας άνθρωπος δωρίζει αίμα, χάνει περίπου 3,5 τρισεκατομμύρια ερυθρά αιμοσφαίρια. Ωστόσο, το σώμα του τα αντικαθιστά γρήγορα.

Σύμφωνα με τον Άνταμ Τέιλορ από το Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ, ο άνθρωπος μπορεί να συνεχίσει να ζει μια σχετικά κανονική ζωή χωρίς μερικά όργανα που θεωρούνται από τον πολύ κόσμο ως «βασικά». Ποια είναι αυτά;

Στομάχι

Το στομάχι μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά λόγω καρκίνου ή τραύματος. Το 2012, γιατροί προχώρησαν σε αφαίρεση στομάχου από Βρετανίδα λόγω κατάποσης κοκτέιλ που περιείχε υγρό άζωτο.

Όταν αφαιρείται το στομάχι, οι χειρουργοί τοποθετούν τον οισοφάγο κατευθείαν στο λεπτό έντερο. Οι άνθρωποι μπορούν να τρώνε ως συνήθως λαμβάνοντας συμπληρώματα βιταμινών.

Αναπαραγωγικά όργανα

Τα πρωτεύοντα αναπαραγωγικά όργανα στον αρσενικό και θηλυκό είναι οι όρχεις και οι ωοθήκες, αντίστοιχα. Στις γυναίκες μπορεί επίσης να αφαιρεθεί και η μήτρα, κάτι που σημαίνει πως δεν μπορούν να κάνουν παιδιά.

Ποιοι πρέπει και ποιοι απαγορεύεται να παίρνουν ασπιρίνη κάθε μέρα “προληπτικά”

Ο καρδιολόγος David Becker αναλύει τι ισχύει ακριβώς σε ένα θέμα που απασχολεί ολοένα και περισσότερους ανθρώπους σήμερα: να παίρνω ή όχι ασπιρίνη κάθε μέρα για προληπτικούς λόγους;

Ίσως το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο φάρμακο στην ανθρώπινη ιστορία, η ασπιρίνη, έχει γίνει αντικείμενο πολλών ερευνών και σχολίων στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο τα τελευταία χρόνια.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι ακόλουθες πληροφορίες προκύπτουν από την γνώμη ενός καρδιολόγου. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι πρέπει να τις ακολουθήσετε “τυφλά”. Οι πληροφορίες αυτές είναι χρήσιμες, αλλά πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας για οποιαδήποτε φάρμακα παίρνετε.

Την ασπιρίνη την συνταγογραφούν πολύ συχνά οι γιατροί, από τότε που εφευρέθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1850, καθώς έχει μερικές αξιοσημείωτες ιδιότητες.

Είναι αντιφλεγμονώδες φάρμακο, το οποίο βοηθά τους ανθρώπους με αρθρίτιδα. Δίνεται, επίσης, προληπτικά στους ασθενείς μετά από καρδιακή προσβολή, ή εγκεφαλικό επεισόδιο, ή γενικότερα μετά από κάποια καρδιακή επέμβαση, όπως στεντ, ή καρδιακό bypass. Ανακουφίζει τον πόνο, μειώνει τον πυρετό και μπορεί να κάνει το αίμα λιγότερο κολλώδες. Αρκετές μελέτες έχουν συνδέσει την ασπιρίνη ακόμη και με μειωμένη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου.

Στρατηγικές επιβίωσης στην φύση

Η μακροπρόθεσμη επιβίωση στην άγρια φύση δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Εάν έχουμε κατασκηνώσει στην εξοχή για δυο τρεις μέρες, δεν σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε όλες εκείνες τις προκλήσεις που περιλαμβάνονται σε μια κατάσταση επιβίωσης στην φύση για εβδομάδες ή ακόμα και για μήνες.

Όταν βρισκόμαστε μακριά από τον πολιτισμό, μπορούμε να βασιστούμε μόνο στον εαυτό μας και τα εργαλεία που έχουμε μαζί μας. Αυτό σημαίνει ότι οι προμήθειες που έχουμε φροντίσει να διαθέτουμε είναι τα μόνα μέσα που θα έχουμε τελικά. 

Αν για παράδειγμα σκοπεύουμε να παραμείνουμε εκτός για αρκετές μέρες, τότε οι προμήθειες μας θα πρέπει να είναι ανάλογες.

 Ένα σακίδιο επιβίωσης 72 ωρών με τα απόλυτος απαραίτητα απλά δεν είναι αρκετό σε μια τέτοια περίπτωση. 

Να μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο εξοπλισμός που θα επιλέξουμε θα πρέπει να εξυπηρετεί τα βασικά ζητούμενα στην επιβίωση που είναι το καταφύγιο, το νερό και η τροφή.

Για αρχή θα χρειαστούμε τα κατάλληλα εργαλεία (μαχαίρι, πριόνι, τσεκούρι) για να μπορέσουμε να χτίσουμε ένα καταφύγιο. 

Θα πρέπει επίσης να διαθέτουμε εργαλεία για το άναμμα της φωτιάς (αναπτήρα, σπίρτα, σπινθηριστή). 

25 Ενδιαφέροντα στοιχεία για το διαβήτη. Η ιστορία της νόσου από το 1500π.χ. μεχρι σήμερα!

Ο διαβήτης είναι μια ασθένεια που είναι γνωστή από τους αρχαίους χρόνους. Στη διάρκεια της ιστορίας της υπάρχουν μερικά σημεία που είναι ενδιαφέρον να γνωρίζει κανείς εάν πάσχει ή γνωρίζει κάποιον που πάσχει από διαβήτη.

Είναι πολύ ενθαρρυντικό να βλέπει κανείς πόσο πολύ έχει εξελιχθεί η θεραπεία της νόσου. Επιπλέον, μαθαίνοντας κάτι καινούριο, ανοίγουν οι ορίζοντες και αποκτούμε κίνητρο ώστε να πάρουμε τον έλεγχο σχετικά με κάτι που μας αφορά. Σύμφωνα με το ρητό, η γνώση είναι δύναμη.

25 Ενδιαφέροντα Στοιχεία Για Το Διαβήτη

1. Απ’ όσο γνωρίζουμε, η αρχαιότερη καταγραφή που υπάρχει και αφορά το διαβήτη, χρονολογείται στο 1.500 Π.Χ. Πρόκειται για τον Αιγυπτιακό πάπυρο Έμπερς, στον οποίο αναφέρεται το σύμπτωμα της συχνής ούρησης.
2. Τα συμπτώματα του Διαβήτη, όπως η δίψα, η απώλεια βάρους, και η υπερβολικά συχνή ούρηση παρατηρήθηκαν περισσότερο από 1.200 χρόνια πριν δοθεί όνομα στην ασθένεια.
3. Τα εύσημα για την ανακάλυψη του όρου διαβήτη έχουν αποδοθεί στον Έλληνα γιατρό Αρεταίο από την Καππαδοκία (81-133 Μ.Χ.). Ο Αρεταίος περιέγραψε μια ασθένεια με συμπτώματα συνεχούς δίψας, συχνής ούρησης και απώλειας βάρους.
4. Ο Dr. Thomas Willis (1621-1675) αναφέρθηκε στο διαβήτη ως «το κακό της ούρησης» και περιέγραψε τα ούρα ανθρώπων με διαβήτη τύπου 2 ως «υπέροχα γλυκά, σα να περιείχαν μέλι ή ζάχαρη». Ήταν επίσης ο πρώτος που περιέγραψε τον πόνο και την αίσθηση τσιμπήματος, συμπτώματα βλάβης στα νεύρα εξαιτίας του διαβήτη.

Είναι τα κατάγματα πιο συνήθη στους νέους και τους μεσήλικες με Διαβήτη τύπου 1;

Με λίγα λόγια

Αυτή η μελέτη εξέτασε το ρίσκο των καταγμάτων (σπασμένων κόκκαλων) σε νέους και μεσήλικες με Διαβήτη τύπου 1. Διαπιστώθηκε ότι ο Διαβήτης τύπου 1 συσχετίστηκε μευψηλότερο ρίσκο καταγμάτων, συγκριτικά με ανθρώπους που δεν νοσούν.

Λίγο ιστορικό πίσω από την έρευνα

Στους ανθρώπους με Διαβήτη τύπου 1 ο σκελετός τους είναι πιο πιθανό να γίνει εύθραυστος.Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι τα κατάγματα είναι πιο πιθανό να προκύψουν σε άτομα με Διαβήτη τύπου 1. Ωστόσο, περαιτέρω έρευνα χρειάζεται προκειμένου να διαπιστωθεί το ρίσκο σε νέους και μεσήλικες με Διαβήτη τύπου 1.

Μέθοδοι & ευρήματα

Αυτή η μελέτη εξέτασε δεδομένα από 6 διαφορετικές μελέτες. Συμμετείχαν 35,925 άτομα με Διαβήτη τύπου 1 και 2,455,016 άτομα χωρίς Διαβήτη. Οι συμμετέχοντες ήταν μεταξύ 18 και 50 ετών.

Τι πρέπει να ξέρετε για τον ιό Κοξάκι στα παιδιά – Πλήρης οδηγός

Ο ιός Κοξάκι (Coxsackie) είναι μέλος της οικογένειας των εντεροϊών (η οποία περιλαμβάνει επίσης τον ιό της πολιομυελίτιδας και της ηπατίτιδας Α) και ζει στον ανθρώπινο πεπτικό σωλήνα. Μπορεί να μεταδοθεί από άτομο σε άτομο, συνήθως όταν δεν πλένουμε καλά τα χέρια μας και τις επιφάνειες που έχουν μολυνθεί από περιττώματα. Σε αυτές τις επιφάνειες ο ιός Κοξάκι μπορεί να επιζήσει για αρκετές ημέρες.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ιός Κοξάκι προκαλεί ήπια γριππώδη συμπτώματα που φεύγουν χωρίς θεραπεία. Αλλά, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρές λοιμώξεις.

Συμπτώματα

Ο ιός Coxsackie (Κοξάκι) μπορεί να παράγει μια ευρεία ποικιλία συμπτωμάτων. Περίπου τα μισά από όλα τα παιδιά που μολύνονται με τον ιό, δεν έχουν συμπτώματα. Άλλα εκδηλώνουν ξαφνικά υψηλό πυρετό, πονοκέφαλο και μυϊκούς πόνους, ενώ μερικά παιδιά έχουν επίσης πόνο στο λαιμό, κοιλιακή δυσφορία, ή ναυτία. Ένα παιδί με τον ιό Κοξάκι μπορεί απλά να έχει πυρετό, αλλά να μην έχει άλλα συμπτώματα. Στα περισσότερα παιδιά, ο πυρετός διαρκεί περίπου τρεις ημέρες και στη συνέχεια εξαφανίζεται.

Ο ιός Κοξάκι μπορεί επίσης να προκαλέσει πολλά διαφορετικά συμπτώματα που επηρεάζουν διαφορετικά μέρη του σώματος:

Προστάτης: Επτά μύθοι που δεν πρέπει να πιστεύετε

Πόσα ξέρετε για τον προστάτη; Σε ποιες ηλικίες, λ.χ., εμφανίζονται προβλήματα σε αυτόν; Είναι απαραίτητος για τη στυτική λειτουργία; Χρειάζονται πάντοτε αντιβιοτικά για την προστατίτιδα; Και το αυξημένο PSA σημαίνει πάντοτε καρκίνο;

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας Δρ. Ηρακλής Πούλιας,τ. διευθυντής στην Ουρολογική Κλινική του Κοργιαλένειου Μπενάκειου Νοσοκομείου ΕΕΣ, απαντά σε αυτά και σε άλλα ερωτήματα, ξεδιαλύνοντας τους μύθους από τις αλήθειες.

1. Τα προβλήματα του προστάτη εμφανίζονται μετά τα 60.

Μύθος. Τα συνηθέστερα νοσήματα του προστάτη είναι η καλοήθης υπερτροφία (διόγκωση), η προστατίτιδα και ο καρκίνος του προστάτη. Από αυτά, η προστατίτιδα είναι συχνότερη σε άνδρες ηλικίας 35-50 ετών, ενώ η καλοήθης υπερτροφία (η κατάσταση που οι άνδρες κοινά αποκαλούν «προστάτης») μπορεί να αρχίσει στις ίδιες ηλικίες (λ.χ. υπολογίζεται ότι προσβάλλει το 20% των 40άρηδων). Όσον αφορά τον καρκίνο του προστάτη, τα έξι στα δέκα κρούσματα παρατηρούνται σε άνδρες ηλικίας άνω των 65 ετών (η μέση ηλικία διάγνωσης είναι τα 66 έτη), αλλά τα υπόλοιπα σε νεότερους. Επιπλέον, η εκδήλωσή του μετά τα 65 δεν σημαίνει πως αναπτύσσεται σε αυτή την ηλικία. Η ανάπτυξή του έχει αρχίσει περίπου 15 χρόνια νωρίτερα, απλώς μετά τα 60-65 προκαλεί πια αισθητά συμπτώματα τα οποία αντιλαμβάνονται οι ασθενείς. Επομένως, η ηλικία είναι ένας παράγοντας κινδύνου για προβλήματα στον προστάτη, αλλά αυτά μπορεί να εκδηλωθούν ακόμα και σε νεαρά άτομα.

Αρτηριακή υπέρταση. Ένας σιωπηλός φονιάς. Δεκατρείς ερωτήσεις και απαντήσεις.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟ, DR. ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΕΤΟΥ

Η αρτηριακή υπέρταση (ΑΥ) αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα δημόσιας υγείας του ανεπτυγμένου κόσμου. Η συγκεκριμένη κατάσταση είναι πολύ συχνή και υπολογίζεται ότι 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από ΑΥ παγκοσμίως ενώ είναι υπεύθυνη για 10 εκατομμύρια θανάτους κάθε χρόνο. Δυστυχώς η επίπτωση της αυξάνεται ολοένα λόγω της αύξησης του μέσου όρου ζωής αλλά και του σύγχρονου τρόπου διαβίωσης (κάπνισμα, παχυσαρκία, καθιστική ζωή, ανθυγιεινή διατροφή κλπ). Για να γίνει η διάγνωση της ΑΥ χρειάζονται τιμές της αρτηριακής πίεσης >140mmHg για τη συστολική (μεγάλη πίεση) και/ή >90mmHg για τη διαστολική (μικρή πίεση).

Η ΑΥ αποτελεί κύρια αιτία καρδιακής ανεπάρκειας, στεφανιαίας νόσου και εγκεφαλικών επεισοδίων. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της νόσου δεν είναι ότι δεν έχουμε τα κατάλληλα φάρμακα για την αντιμετώπισή της αλλά το ότι συχνά ο ασθενής δεν ξέρει ότι έχει ΑΥ ή ότι δεν θεραπεύεται επαρκώς για διάφορους λόγους. Δυστυχώς φαίνεται ότι μόνο οι μισοί από αυτούς που παρουσιάζουν ΑΥ το γνωρίζουν και από αυτούς που το γνωρίζουν μόνο οι μισοί έχουν αποτελεσματική ρύθμιση της αυξημένης πίεσής τους. Ωστόσο, αποτελεί γεγονός ότι ένας από τους βασικούς παράγοντες επιτυχίας στην αντιμετώπιση τους ασθενούς είναι η συμμόρφωση αυτού στη θεραπεία. Για το τελευταίο, καθοριστικός παράγοντας παίζει η καλή ενημέρωση και κατανόηση του ασθενούς της νόσου του αλλά και της θεραπείας της. Για αυτό θα απαντήσουμε σε κάποια ερωτήματα που συχνά απασχολούν τους ασθενείς.

1. Φτάνει μια μέτρηση αρτηριακής πίεσης να είναι πάνω από το φυσιολογικό όριο για να χαρακτηρισθεί κανείς ως υπερτασικός;

Η διάγνωση της υπέρτασης είναι μια σχετικά απλή διαδικασία όμως πρέπει να γίνεται σωστά. Η αρτηριακή πίεση είναι μια παράμετρος η οποία παρουσιάζει διακυμάνσεις και επηρεάζεται από πολλά πράγματα. Μία μετρίου βαθμού αύξηση της πίεσης για σύντομο χρονικό διάστημα δεν φτάνει για να χαρακτηρίσει το άτομο υπερτασικό. Εκτός εάν η αρτηριακή πίεση είναι πού υψηλή, απαιτούνται διαφορετικές μετρήσεις σε τουλάχιστον 3 επισκέψεις στο ιατρείο ή πολλαπλές και συστηματικές μετρήσεις στο σπίτι (συνήθως διάρκειας 7 ημερών) , οι οποίες θα επιβεβαιώσουν τη διάγνωση της ΑΥ.

Ασπιρίνη για τις καρδιοαγγειακές νόσους. Πού, πότε και γιατί;

Διλήμματα και βεβαιότητες…

Η ασπιρίνη, παραδοσιακά χρησιμοποιείται από εκατομμύρια ασθενών, ως θεραπεία ή/και πρακτική πρόληψης πολλών καρδιοαγγειακών νόσων.

Πράγματι, η ασπιρίνη έχει ισχυρές αντιθρομβωτικές ιδιότητες εξαιτίας της αρνητικής δράσης της, στην συγκόλληση των αιμοπεταλίων.

Είναι όμως τόσο χρήσιμη όσο νομίζουμε;

Οι απόψεις, είναι ως εξής:

α. Η ασπιρίνη, είναι απαραίτητο να λαμβάνεται στα οξέα ισχαιμικά σύνδρομα.

Εκεί δηλαδή που ένα στεφανιαίο αγγείο της καρδιάς κάνει οξεία θρομβωτική απόφραξη.

Η ασπιρίνη πρέπει να λαμβάνεται για όλους που έχουν πάρει στεφανιαία ενδοπρόσθεση (stent).

Η καρδιά της γυναίκας. Πέντε λόγοι που την κάνουν ευάλωτη.

Υπάρχει μία γενικότερη εντύπωση, ότι οι γυναίκες εξαιτίας της προστασίας των οιστρογόνων και μέχρι την εμμηνόπαυση, δεν κινδυνεύουν από τις καρδιοπάθειες.

Αυτή η εντύπωση είναι σωστή, κυρίως όσον αφορά την στεφανιαία νόσο. Δηλαδή, την νόσο που οδηγεί σε στηθάγχη και οξύ έμφραγμα.

Όμως, χρειάζεται να τονίσουμε ότι σε πολλές άλλες περίπτωσεις, οι γυναικείες καρδιές είναι ίσως περισσότερο ευάλωτες από τις ανδρικές.

Ας εξετάσουμε της πέντες κυριότερες αιτίες που καθιστούν την καρδιά της γυναίκας ευάλωτη.

1. Το κάπνισμα.

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, ολοένα και περισσότερο οι γυναίκες αναδεικνύονται ως βαρείς καπνίστριες.

Τα στεφανιαία αγγεία της καρδιάς στις γυναίκες, είναι ελαφρώς μικρότερα και οπωσδήποτε το κάπνισμα τους δημιουργεί σημαντικά στενωτικά προβλήματα και προβλήματα θρόμβωσης.

2. Τα αντισυλληπτικά.

Τα φάρμακα αυτά, που λαμβάνονται συχνά από τις γυναίκες, είναι γνωστό ότι οδηγούν σε ένα αριθμό επιπλοκών όπως έμφραγμα, φλεβοθρόμβωση ή/και αρρυθμίες.

7 συμπτώματα εγκεφαλικών επεισοδίων στις γυναίκες

Το εγκεφαλικό μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε άνθρωπο οποιασδήποτε ηλικίας. Σύμφωνα με στατιστικά, οι γυναίκες ηλικίας 18-40 είναι πιο επιρρεπείς στα εγκεφαλικά επεισόδια από τους άντρες της ίδιας ηλικίας.

Μάλιστα, τα εγκεφαλικά είναι υπεύθυνα για περισσότερους θανάτους γυναικών από ότι ο καρκίνος του μαστού.

Δείτε παρακάτω 7 συμπτώματα εγκεφαλικών επεισοδίων στις γυναίκες.

Είδη εγκεφαλικών

© depositphotos